Gerelateerde onderwerpen
Inleiding
Spanningshoofdpijn produceert milde gegeneraliseerde pijn zonder de incapacity, nausea, of fotofobie die geassocieerd is met migraine. Episodische spanningshoofdpijn is gebruikelijk; de meeste patiënten verkrijgen verzachting met OTC-analgetica en zoeken geen medische hulp. Veel patiënten met spanningshoofdpijn hebben ook migraine; bij velen is spanningshoofdpijn een forme fruste van migraine. Depressie, slaapstoornissen, en angststoornissen zijn vaak ook aanwezig bij patiënten met frequente spanningshoofdpijnen.
Symptomen
Chronische spanningshoofdpijnen veroorzaken zeer frequente of aanhoudende milde pijn, die uren tot dagen duurt. Soms beschreven als viselike, hebben deze hoofdpijnen hun oorsprong in de occipitale of bifrontale regio en verspreiden ze zich over het hele hoofd. Spanningshoofdpijnen zijn meestal afwezig wanneer patiënten wakker worden en verslechteren naarmate de dag vordert.
Diagnose
De diagnose is gebaseerd op kenmerken van de hoofdpijn en een normaal lichamelijk onderzoek (waaronder neurologisch). Potentiële triggers voor chronische spanningshoofdpijn (bijv. slaapstoornissen, stress, dysfunctie van het temporomandibulaire gewricht, nekpijn, vermoeide ogen) dienen te worden geëvalueerd en behandeld.
Behandeling
Geneesmiddelen die worden gebruikt om migraine te voorkomen, vooral amitriptyline, kunnen helpen om chronisch spanningshoofdpijn te voorkomen. Omdat patiënten met deze hoofdpijnen meestal overmatig analgetica gebruiken, zijn gedragsmatige en psychologische interventies (bijv. relaxatie en stress management technieken) belangrijk.
Bron
- M. Donaghy. Brain's Diseases of the Nervous System. 12th edition. Oxford University Press (USA).
- J. Biller. Practical Neurology. 3rd edition 2008. Lippincott Williams & Wilkins.
- C. Clarke, R. Howard, M. Rossor, S.D. Shorvon. Neurology: A Queen Square Handbook. 1st edition 2009. Wiley-Blackwell.
